• 16 marca 1930 roku odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie nowo wybudowanej siedziby Izby Skarbowej w Białymstoku.
• Uroczystość miała podniosły charakter i odbiła się szerokim echem w lokalnej prasie.
• Uwagę społeczności miasta przykuło nie tylko znamienite grono gości, ale także nietypowy sposób świętowania tego wydarzenia.

Pierwsze lata okresu międzywojennego były dla kształtującej się dopiero polskiej administracji czasem, kiedy urzędnicy musieli realizować swoje zadania w bardzo różnych warunkach lokalowych. Białostoccy urzędnicy skarbowi rozrzuceni byli po różnych lokalizacjach w mieście i dopiero po jakimś czasie mogli wprowadzić się do swojej docelowej siedziby. Nowy budynek Izby Skarbowej w Białymstoku wybudowany został w latach 1928-1930 przy ulicy Mickiewicza 3 (obecnie mieści się tam Podlaski Urząd Wojewódzki).

16 marca 1930 roku odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie nowej siedziby. Uroczystość miała podniosły charakter z licznym udziałem znamienitego grona przedstawicieli władz państwowych, samorządowych oraz kościelnych. Lokalna prasa podkreślała, że skupienie wszystkich biur izby skarbowej w jednym budynku nie tylko „ułatwia pracę władzom skarbowym, ale będzie również dużym udogodnieniem dla interesantów". Co ciekawe, zwracano również uwagę na aspekt państwotwórczy i kulturotwórczy tak istotny w okresie pozaborczym. Możemy o tym przeczytać w Dzienniku Białostockim z 16 marca 1930 r.

Z wielkim uznaniem przyjęto rezygnację z organizacji hucznej uczty, co było zwyczajem przy okazji takich imprez w tamtym okresie. „Translokata do nowego domu, piękne a serdeczne mowy, a potem słuszna zresztą uczta przy suto zastawionych stołach – to rzecz zwyczajna i zrozumiała. Tu jednak, przy tej okazji, stała się rzecz całkiem odmienna" – pisano w czasopiśmie Jutrznia Białostocka.

Środki, które pochłonąłby okolicznościowy bankiet oraz dodatkowo pieniądze uzyskane z dobrowolnej zbiórki przeprowadzonej wśród pracowników administracji skarbowej zostały bowiem przekazane na cele charytatywne i społeczne (m.in. funkcjonowanie domu starców, budowę kościoła św. Rocha, a także Domu Ludowego im. Marszałka Piłsudskiego). Powyższa inicjatywa była inspirowana przez prezesa izby Augusta Franza, który był znany ze swojej działalności społecznej i odbiła się szerokim echem wśród mieszkańców Białegostoku. Interesujący i bardziej szczegółowy opis wydarzenia znajdziemy w czasopiśmie Jutrznia Białostocka nr. 2 kwiecień 1930.

Zobacz inne historie w ramach wystawy Jak to dawniej bywało – z kart historii podlaskiej KAS
#HistoriaPodlaskiejKAS